Omniscient Reader's Viewpoint - 0. Bölüm

Giriş- Yıkık bir dünyada hayatta kalmanın üç yolu var.

[Yıkık bir dünyada hayatta kalmanın üç yolu vardır. Şimdi, birkaçını unuttum, ama kesin olan bir şey var. Bunu şimdi okuyanların hayatta kalacağı gerçeği.

– Yıkık bir dünyada hayatta kalmanın üç yolu]

Eski akıllı telefonumun ekranını bir web roman platformu doldurdu. Aşağı ve sonra tekrar yukarı kaydırdım. Bunu kaç defadır yapıyorum?,

“Gerçekten mi? Bu son mu?”

Tekrar baktım ve “Tamamlanmış” olduğu aşikardı.

Hikaye bitmişti

+

[Yıkılmış Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu]

Yazar: tls123

3,149 Bölüm

+

“Yıkılmış Bir Dünyada Hayatta Kalmanın Üç Yolu”, 3.149 bölümden oluşan uzun metrajlı bir fantastik romandı. Kısaltılmış adı “Hayatta Kalma Yolları” idi.

Bu romanı ortaokulun üçüncü yılından beri sürekli okuyorum.

İljinler tarafından zorbalığa uğradığımda, giriş sınavlarımı mahvettiğimde ve yerel bir üniversiteye girmek zorunda kaldığımda, lanet olası çekiliş yanlış gittiğinde, defalarca iş değiştirdiğimde ve askeri birlikte ön plana yerleştirildiğimde. Şimdi büyük bir şirketin yan kuruluşunda müteahhit olarak çalışıyorum… Kahretsin, bundan bahsetmeyi bırakalım.

ÇN: “İljin” Kore’de zorbalık edenlere verilmiş bir ad. Bir nevi “Zorba”

Her neyse…

「Yazarın sözleri: Buraya kadar “Hayatta Kalmanın Yolları”nı okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Size bir sonsözle geri döneceğim!]

“Ah… Sonsöz hala duruyor. Bir sonraki bölüm gerçekten son bölüm.”

Çocukluğun sonundan yetişkinliğe kadar, 10 yıllık dev bir süre boyunca yazıldı. İçimde memnuniyet duygusuyla birlikte bir dünyanın sona erdiğine dair, umutsuzluk karışımı vardı.

Son mesajın yorum kutusunu açtım ve cümleyi birkaç kez yeniden yazdım.

-Kim Dokja: Yazar, bu arada her şey için teşekkür ederim. Sonsözü dört gözle bekliyorum.

Samimi cümlelerdi. Hayatta Kalma Yolları hayatımın romanıydı. Popüler değildi ama benim için en iyi romandı.

Söylemek istediğim çok kelime vardı ama yazamadım. Dikkatsiz sözlerimin yazarı inciteceğinden korktum

-Bölüm başı ortalama görüntüleme 1.9

-Bölüm başı ortalama yorum 1.08

Bu, “Hayatta Kalma Yolları” nın ortalama popülerlik endeksiydi.

İlk bölümün görüntülenme sayısı 1.200 idi, ancak 10. bölüm için 120’ye ve 50. bölümde 12’ye düştü. 100. bölüm olduğunda, sadece 1 idi

Görüntülenme= 1.

Bölüm listesinin yanında görünen sayısız “1” i gördüğümde hissettiğim duygudan çok etkilenmiştim. Bazı durumlarda “2” vardı, ancak muhtemelen yanlış düğmeye basan biriydi.

‘Teşekkür ederim.’

Yazar, 10 yıllık bir süre içinde bölüm başına sadece 1 görüntülenme 3.000’den fazla bölüm içeren bir roman yayınladı. Gerçekten sadece benim için bir hikayeydi.

“Öneri Panosu” na bastım ve hemen klavyeye dokunmaya başladım, -Bal reçeli romanını öneriyorum.

Yazar bana ücretsiz olarak tamamlanmış bir roman yazdı, bu yüzden ona bir tavsiye vermeliyim. Tamamlanan düğmeye tıkladım ve yorumlar hızlı bir şekilde belirdi.

–Yeni bir anti gibi görünüyor. Bu kişinin kimliğini aradım ve birkaç kez aynı romanı tavsiye ettiler.

–Önerisi yasaklanmadı mı? Yazar bunu burada yapmamalı.

Birkaç ay önce bir öneri yazdığım aklıma geldi. Bir anda, “seyirciler” tarafından araştırılmak üzere düzinelerce yorum geldi. Yüzüm utançla kızardı.

Yazarın bunu okuyacağından emindim. Bu yüzden aceleyle mesajı silmeye çalıştım, ancak mesajın kaldırılamadığı bildirildi.

“Bu…”

Tüm samimiyetimle yazılan tavsiyenin böyle çıktığını düşünmek üzücüydü.

Biraz baktılarsa, neden kimse ilginç romanı okumayı denemedi? Yazara bağışta bulunmak istedim, ama param yetmiyordu çünkü zar zor geçimini sağlayabilen bir maaş işçisiydim.

Sonra bir “mesajın geldiğine” dair bir bildirim aldım.

-tls123: Teşekkür ederim.

Ansızın bir mesaj geldi. Durumu kavramam biraz zaman aldı.

-Kim Dokja: Yazar mı?

tls123 — “Hayatta Kalmanın Yolları” kitabının yazarıydı.

-tls123: Senin sayende sonuna kadar tamamlayabildim. Ben de yarışmayı kazandım.

İnanamıyordum

Hayatta Kalmanın Yolları bir yarışma mı kazandı?

-Kim Dokja: Tebrik ederim! Ne yarışması?

-tls123: Bilinmeyen bir yarışma olduğu için bilmeyeceksin

Utandığı için yalan söyleyip söylemediğini merak ettim ama bunun doğru olmasını istedim. Belki de gerçekten bilmiyordum. Diğer platformlarda biraz görüntülenmiş olabilirdi. Biraz üzgündüm ama mükemmel bir hikaye yaymak güzeldi.

-tls123: Size teşekkür olarak özel bir hediye göndermek istiyorum.

-Kim Dokja: Hediye mi?

-tls123: Sevgili okuyucum sayesinde bu hikaye dünyaya geldi

Yazar sorduğu gibi e-posta adresimi verdim.

-tls123: Ah, doğru. Bir para kazanma planı edindim.

-Kim Dokja: Vay canına, gerçekten mi? Ne zaman başlayacak? Bu şaheserin parası başından ödenmiş olmalıydı…

Bu bir yalandı. Hayatta Kalma Yolları günlük bir seriydi, bu yüzden ayda 3.000 won harcamak zorunda kalacaktım. 3,000 won benim için bir market yemeğiydi.

-tls123: Kazanç planı yarın başlıyor.

-Kim Dokja: Öyleyse yarın gelecek olan sonsöz paralı mı olacak?

-tls123: Evet, korkarım bunun için ödeme yapmanız gerekiyor.

-Kim Dokja: Tabii ki ödemek zorundayım! Sonuncusunu alacağım!

Sonrasında yazardan cevap gelmedi. Siteden çıkış yaptım. Ardından karamsarlık daha sonra çöküntü hissettim.

Yazar, başarılı olduktan sonra cevap vermeden ayrıldı…? Hayranlığım küçük bir kıskançlığa dönüştü. Neden bu kadar heyecanlandım? Her halükarda benim romanım değildi.

“Hediye çeki mi verecek? 50.000 won olsa iyi olur.”

O zamanlar saf düşünüyordum. Ertesi gün dünyaya ne olacağı hakkında hiçbir şey bilmiyordum.

Chapter 0

Çevirmen: Tomoe